Οι διαταραχές που σχετίζονται με το άγχος ανήκουν στις πιο συχνές παθήσεις της εποχής μας. Υπολογίζεται πως περίπου το 20% του πληθυσμού θα εμφανίσει κάποιου είδους αγχώδους διαταραχής στη ζωή του.

Αγχώδης Διαταραχή
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΓΧΩΔΕΙΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ;
Το άγχος είναι ένα ιδιαίτερα δυσάρεστο συναίσθημα επικείμενου κινδύνου με υπερβολική ένταση και διάρκεια, το οποίο περιορίζει σημαντικά τη λειτουργικότητα του ατόμου επηρεάζοντας την απόδοση στη δουλειά ή το σχολείο και τις διαπροσωπικές σχέσεις του ασθενούς. Συχνά εκδηλώνεται με σωματικά συμπτώματα όπως αϋπνία, υπερκόπωση, αιμωδίες (μουδιάσματα) και πονοκέφαλο. Δυστυχώς πολλά άτομα δεν αναζητούν εγκαίρως βοήθεια για τις αγχώδεις διαταραχές καθώς δεν γνωρίζουν ίσως πως πρόκειται για ψυχική νόσο με δυνατότητα θεραπείας. Όχι σπάνια οι ασθενείς μπορεί να οδηγηθούν στην πορεία στην κατάθλιψη, σε απόπειρες αυτοκτονίας ή στον αλκοολισμό, σε μια προσπάθεια αυτοΐασης.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ;
Ανάλογα με το είδος της αγχώδους διαταραχής τα συμπτώματα μπορεί να ποικίλουν. Μερικά από τα πιο κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν: •Μούδιασμα στα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών •Έντονη αίσθηση του φόβου •Δυσκολία στην αναπνοή •Έντονος πόνος στην καρδιά ή βάρος στο στήθος •Αίσθημα πνιγμού •Ζάλη ή αίσθημα λιποθυμίας •Εφίδρωση •Ναυτία ή τάση για έμετο •Ρίγη ή εξάψεις •Φόβος θανάτου
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ;
Το πρώτο βήμα για τη διάγνωση είναι η κλινική εξέταση και ο απαραίτητος εργαστηριακός έλεγχος ώστε να αποκλειστούν ασθένειες που εκδηλώνονται με παρόμοια συμπτωματολογία. Υπάρχουν διάφοροι τύποι αγχώδους διαταραχής όπως: •η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή •η διαταραχή πανικού •οι συγκεκριμένες φοβίες •η αγοραφοβία •το άγχος αποχωρισμού •η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ;
Τα καλά νέα είναι πως υπάρχουν πολλές και αποτελεσματικές δυνατότητες θεραπείας. Αν και υπάρχει ποικιλία συμπτωμάτων και η αντιμετώπιση είναι εξατομικευμένη, συνήθως οι αγχώδεις διαταραχές αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με φαρμακοθεραπεία, ψυχοθεραπεία ή συνδυασμό αυτών. Φαρμακευτικά, χρησιμοποιούνται κυρίως νεότερα αντικαταθλιπτικά, τα οποία είναι καλά ανεκτά, σχετικά ακίνδυνα και δεν προκαλούν εξάρτηση όπως τα ηρεμιστικά, τα οποία χρησιμοποιούνται πια μόνο επικουρικά. Ψυχοθεραπευτικά ενδείκνυται ιδιαίτερα η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία, ή οποία διαρκεί μόνο λίγους μήνες, και οι ψυχοδυναμικές τεχνικές σε περισσότερο γενικευμένο άγχος ή όπου τα συμπτώματα επιμένουν. Ο συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής και ψυχοθεραπείας έχει αποδειχθεί ότι έχει τα καλύτερα αποτελέσματα.